Ząb zatrzymany – co zrobić?
Brak widocznego zęba w miejscu, w którym się on znajduje, może świadczyć, że doszło do jego zatrzymania. Taki problem najczęściej dotyczy ósemek, ale może dotknąć każdego zęba.
Co to jest ząb zatrzymany?
Ząb zatrzymany to taki ząb stały, który, mimo że jest w pełni wykształcony i zakończył się okres jego fizjologicznego wyrzynania, pozostał w układzie kostnym. Mówiąc prościej, nie wyrżnął się on ponad powierzchnię dziąsła.
Zatrzymanie zęba to nieprawidłowość, która może przybierać formę całkowitą lub częściową. Jeżeli ząb jest zatrzymany jedynie częściowo, wtedy część jego korony wystaje ponad powierzchnię dziąsła. Jeżeli natomiast zatrzymanie jest całkowite, ząb jest w pełni otoczony przez kość. Nie można w takim przypadku go dostrzec, a jego obecność można stwierdzić dopiero na podstawie zdjęcia radiologicznego.
Jakie są przyczyny zatrzymania zęba?
Ząb może być zatrzymany z tego powodu, że brakuje dla niego miejsca w łuku zębowym. Trzeba teraz odpowiedzieć na pytanie: w jaki sposób dla zęba może zabraknąć miejsca. Najczęstszym powodem takiej sytuacji jest zbyt późne wypadnięcie zęba mlecznego. Jeśli taki ząb pozostaje na miejscu zbyt długo, stoi na przeszkodzie swojemu stałemu odpowiednikowi. To sprawia, że pozostałe zęby są ułożone zbyt ciasno i dochodzi do zatrzymania zęba. To jeden z powodów, dla których powinno się chodzić z dziećmi na regularne kontrole do stomatologa i leczyć mleczne zęby.
Zatrzymanie zęba może mieć też inne przyczyny, na przykład być skutkiem niedoborów witamin A i D, zmian hormonalnych, dziedzicznych predyspozycji, urazów szczęki czy nieprawidłowego leczenia stomatologicznego w przeszłości.
Jak rozpoznać ząb zatrzymany?
Zwykle nie trzeba wcale zaawansowanej diagnostyki, aby poznać, że doszło do zatrzymania zęba. Brak określonego zęba w łuku zębowym można bez problemu dostrzec gołym okiem, a luka w uzębieniu jest wyczuwalna przez Pacjenta.
Nieco gorzej sprawa się przedstawia w przypadku ósemek. Nie u wszystkich się one wyrzynają, więc brak ósemki na końcu łuku zębowego łatwo zbagatelizować.
Sam brak widocznego zęba nie jest jednak jedynym objawem świadczącym o tym, że mogło dojść do zatrzymania zęba. Temu zaburzeniu może towarzyszyć przewlekły ból, nieprawidłowy zgryz, szczękościsk, paradontoza zęba sąsiadującego z zatrzymanym, rozwinięcie się stanu zapalnego nad zatrzymanym zębem.
Jak leczy się ząb zatrzymany?
Na początek należy wykonać dokładną diagnostykę. W tym celu lekarz wykonuje przegląd jamy ustnej Pacjenta oraz kontrolę zdjęcia RTG. Czasem niezbędne jest wykonanie badania tomograficznego. Jeśli rzeczywiście zostanie stwierdzone zatrzymanie zęba, należy podjąć odpowiednie działania – najczęściej jest to chirurgiczne usunięcie zatrzymanego zęba.
W jaki sposób przebiega taki zabieg? W przeciwieństwie do zwykłej ekstrakcji, przy chirurgicznym usuwaniu zęba lekarz najpierw nacina dziąsło. W ten sposób uzyskuje dostęp do zatrzymanego zęba. Następnym krokiem jest rozpreparowanie korzeni i wykonanie dłutowania, polegającego na rozchwianiu korzeni za pomocą dźwigni. Są one następnie wyjmowane przy użyciu kleszczy chirurgicznych.
W przypadku zęba całkowicie zatrzymanego w kości zabieg przebiega nieco inaczej. Aby uzyskać dostęp do zęba, trzeba nie tylko naciąć błonę śluzową, ale także wyciąć pewną ilość kości nad zębem.
Ale ekstrakcja nie zawsze jest jedyną możliwą metodą radzenia sobie z zatrzymanym zębem. W niektórych przypadkach wystarczy przeprowadzić ściąganie zatrzymanego zęba poprzez leczenie ortodontyczne. Ząb taki trzeba chirurgicznie odsłonić, a następnie zastosować leczenie aparatem ortodontycznym. Takie leczenie może zająć wiele czasu, ale jest lepszą alternatywą do ekstrakcji, zwłaszcza gdy mowa o zębach przednich.
Co możesz teraz zrobić?
Jeżeli masz problem z zatrzymanym zębem, umów się na wizytę. Dokonamy diagnozy i znajdziemy optymalne rozwiązanie. Możesz się z nami skontaktować, wypełniając formularz albo dzwoniąc pod numer +48 604 990 815